42.PRAPANCHA SRISTI

CREATION


PRAPANCHA SRISTI
(Creation)

First published in No.3 Vol.1, of the Smrti Kusumanjali Monthly run by R.Raman Unnithan from Quilon, in the year 1911.Nakkutakam is the metre in which this Malayalam work is composed.






1

An extremely dear perceiving -eye is there
That never becomes scattered
As do the ears and the like.
Indistinct it remains, perceptible
Only to a reversed perspective, and it,
By remaining so, perceives everything here.
Into that invaluable eye merges
All that is here, their countability lost.
Its being fills and overflows
All that has come into being here.
Find out that eye and perceive
Its sporting in everything here,
And become blessed, O the mind inside.

2

The inside mind and the outside body,
The sense and the inner mind-
Transcending all such dualities rises up
The primordial Consciousness,
Conscious of all such dualities.
From It, causal to both day and night,
There emanate and shine
The beings existing all around.
Let us become merged only in that
Undeceitful, all- pervading Greatness
And experience Its blessedness!

3

Blessedness is It in which arise
The darkness-waves, causing
The splintering off of that, which resounds,
Of that which feels coolness,
Of the eye that sees forms,
Of the tongue (that feels taste) , and
That which becomes awake to smells.
Remaining in this darkness
Even half a second,
Means the sufferings’ ocean becoming full.
How can we remain interested in it, O Siva?

4

O Siva, O the Most Auspicious One,
You become splintered into
Various external forms in no time,
And you blessingly remain in
All of them as their substance,
Well aware of what is proper to each.
O Siva, capable of scattering
Yourself in all directions,
Even you, the Bhagavan,
Is the dynamic being of these.
Please do not let us go fighting them,
O the abode of kindness never changing.

5

Changeful is everything here,
A more illusory drama-like appearance
My aspiration is for attaining
And remaining in this state of wisdom
And the resultant self-absorption
In you; please be mindful!
The powerful waves (of Ganga)
That emerge from your head
Invincibly assume the form of everything,
Substance- wise fill their being,
And eventually become reabsorbed.
O the Foe of Eros of the flower-dart,
When shall I attain your feet?

6

Your feet I should attain
Without straying any more
And aiming at this, this humble being
Offers daily at your feet
His own mind as an altar-flower
Bowing his head and you are
Well aware of it as well.
Having been born as one
Among the many entities
Referable as many ‘this’-es,
I feel helpless and forlorn
Running after the many.
I do not find a misery
Worse than this

7

This misery occurred to you, O mind,
Because of your folly of
Becoming familiar with and attached to
All that is worldly here.
Beware of it!
If you meditatively mutter the holy name
With your own body for rosary,
Then occurs your attaining of freedom
And the experiencing of harmonious beatitude.
The lone aim of yours should be that

8

‘That’ and ‘this’ becoming
The attainable goal,
Results in the all-underlying
Pati unrolling Himself as
Pasu and pasa in succession.
Realizing that the moon,
The bright - rayed sun,
The earth, fire and space,
Air and water - all are but
Assumed forms of the one pati,
I wish to worship His feet with adoration.

9

All this here, is adorable mystery
Conjured up by a mere gaze
Of your laudable eyes
Like the emerging of numerous
Ornament forms
Form one gold - substance.
Please favour me to
Adorn your holy feet
With this humble one (me)
For a simple flower,
O the ocean that rises up waveless
And expands in endless rows.

10

Rows of waves, resembling,
Everything here emerges intermixed,
And thereafter lose their identity
Again in the total being.
Then the various inter-relations
Between them (waves) also disappear.
Squabbles shooting up as between
‘Pot’ and ‘shirt’ occurs to this pot (me) .
To let this pot crumble down,
Please bless me with the revelation
Of what is the real within.

Narayana Guru


Prapancha Srishti പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടി (ശിവസ്തവം)

ചെവി മുതലഞ്ചുമിങ്ങു ചിതറാതെ മയങ്ങിമറി-
ഞ്ഞവിടെയിരുന്നു കണ്ടറിയ്യ കണ്ണിലണഞ്ഞഴിയും
ഇവകളിലെങ്ങുമെണ്ണവുമടങ്ങി നിറഞ്ഞു പുറം
കവിയുമതേതതിന്റെ കളി കണ്ടരുളീടകമേ! 1

അകമുടലിന്നുമിന്ദ്രിയമൊടുള്ളമഴിഞ്ഞെഴിമീ-
പ്പകലിരവിന്നുമാദിയിലിരുന്നറിയുന്നറിവാം
നകയിലിതൊക്കെയും ചുഴലവും തെളിയുന്ന നമു-
ക്കകുടിലവൈഭവങ്ങളിലടങ്ങിയിരുന്നരുളാം. 2

അരുളിലണഞ്ഞിരുള്ത്തിങര മുഴങ്ങിയെഴുന്ന കുളു‍ര്‍-
ന്നുരുമിഴി നാവിലമ്മണമുണര്‍ന്ന തൊടും പിരിയും
അരനിമിഷത്തിലിങ്ങിതിലിരുന്നു തികഞ്ഞവരും
ദുരിതസമുദ്രമിമ്പതിലെങ്ങു നമുക്കു ശിവ? 3

ശിവ ! ശിവ ! മാത്രയില്‍ പലതരം ചിതറുന്നു വെളി-
ക്കിവകളിലെങ്ങുമിങ്ങിതമറിഞ്ഞു നിറഞ്ഞരുളും-
ശിവ ! ഭഗവാനെയും ചിതരുമാറു തികഞ്ഞു വരു –
ന്നിവരൊടു പോരിനിന്നിയരുതേ കരുണാലയമേ! 4

അലയുമിതൊക്കെയും കപടനാടകമെന്നറിയും-
നിലയിലിരുന്നറിഞ്ഞഴിവതിന്നു നിനയ്ക്കു ക നീ;
തലയിലെഴും തരങ്ഗ്നിര തള്ളി നിറഞ്ഞുമറ-
ഞ്ഞലര്‍ശരവൈരി, നിന്നുടെ പദങ്ങളിലെങ്ങിനിയാം? 5

ഇനിയലയാതെ നിന്തിരുവടിക്കടിയന്‍ ദിനവും
മനമലരിട്ടു കുമ്പിടുമിതിങ്ങറിയുന്നതു നീ;
ജനനമെടുത്തുഞാനിതുകളില്‍ പലതായി വല-
ഞ്ഞനിശമെനിക്കിവണ്ണമൊരു വേദനയില്ല പരം. 6

അപരമിതൊക്കെയും പരിചയിക്കുമതിങ്കിലിരു-
ന്നപജയമാണഞ്ഞതിതു കണ്ടറി നീ മനമേ !
ജപപടമങ്ഗണമാമിതിലിരുന്നു ജപിക്കുകിലി-
ങ്ങുപരതി വന്നുചേരുമകതരിലൊരിമ്പമതാം. 7

അതുമിതുമെന്നുമുന്നുക നിമിത്തമിതിങ്കലെഴും-
പതി പശു പാശമിങ്ങിതു പരമ്പരയായഴിയും
മതി കതിരോടു മണ്ണൊളി നിയത്തനിലന്‍ ജലവും
പതിയുടെ രുപമെന്നിഹ നമിച്ചുപദം പണിയാം. 8

പണിപലതായ് വരുന്ന കനകത്തിലിരുന്നതുപോ-
ലണിമിഴികൊണ്ടു നിര്‍മ്മിതതമിതൊക്കെയുമദ്ഭു തമാം
അണിയണമെന്നെ നിന്തിരുവടിക്കടിയന്മതലരാ-
മണിയണിയായ് നിരന്നു തിരയറ്റുയരും കടലേ! 9

കടലിലെഴും തരങ്ഗ്നിരപോലെ കലങ്ങിവരു-
ന്നിടനുതനുള്ളഴിഞ്ഞു പല പറ്റൊഴിയുന്നതുപോല്‍
ഘടപടമെന്നെടുത്തിഹ തൊടുത്തു വഴക്കിടുമീ
കുടമുടയുന്നതിന്നകമെടുത്തരുളീടണമേ! 10